Refranes de Pontevedra

¿Te ha gustado? ¡Compártelo!

Autor: El café de la Historia


INICIO » REFRANES ESPAÑOLES » Refranes de Pontevedra

Dichos y refranes de Pontevedra y su provincia

  • Mientras Vigo trabaja, Pontevedra duerme, Santiago reza y La Coruña se divierte.
  • Merlín, buen agua y gente ruin.
  • Noboa n’a Grova, noroeste afora.
  • Lugo ten color d’aceiro; Pontevedra, de coral; Ourense de limoeiro, y a Coruña de cristal.
  • Pontevedra e boa vila ninguen a ve que n’o diga.
  • Nosa señora de Abades, ¿qué ha de dar os seos romeiros? agüiña d’a sua fonte, sombra d’os seus castañeiros.
  • Para pan de trigo Caldas, para molete Padrón, para nenas que dan xenio as de San Pantaleón.
  • ¡Pontevedra! ¡Pontevedra! Si o rey te vira non te dexa.
  • A playa de Pauxón a roncar, bó tempo vay a entrar.
  • Mondariz será Mondariz, cuando la nariz sea nariz.
  • Veso Cangas, veso Vigo; tamén veso Redondela; veso o ponte de San Payo, camiño da miña terra.
  • O carballo de Galleiro, heino de mandar cortar; cuando vou pra Redondela, quítame a vista do mar.
  • Outra vaca no millo.
  • Os d’a Lama: xanta e vaite.
  • Non hai pouco que non chegue nin moito que non se acabe.
  • Pasando a Peregrina, inverno encima.
  • Da flor de xaneiro, ninguén encheu o celeiro.
  • Carapucho no Farelo, auga no pelo.
  • Xente nova, leña verde, todo é fume.

Más refranes de Pontevedra

  • Nublada a Armenteira, norte na ribeira.
  • Amiguiños, si, pero a vaquiña polo que vale.
  • Se queres bon banastro, corta os bimbios en marzo.
  • Cuando a caballeira canta, gusta ben a manta.
  • Abriles bos e bos fidalgos, andan escasos.
  • No marzo abrigo, noces e pan trigo.
  • Día de Santa Inés, chuvia unha sola vez.
  • Cando o Farelo ten sombreiro, os labradores qu’anden con xeito.
  • Despois da Peregrina, o inverno ven encima.
  • En Puenteareas, deja la capa donde la veas.
  • O que sea meu amigo verdadeiro, véñame a ver o vinte de xaneiro, dixo o santo do Picosagro.
  • Abril, o do bo dormir.
  • Cando chove por febreiro, todo o ano é temporeiro.
  • En setembre non hai vello que non tembre.
  • Meu santo San Benitiño, feito de pau de carballo; como parco n’o fuciño, dame forza n’o carallo.
  • O traballo da Pascua, arde como a ascua.
  • Día da Candeloria, inverno fóra; si chove ou venta, inda entra.
  • Aire do soán, auga na man.
  • Pol-a Candeloria, cásanse os paxariños e vaise a galiñola.
  • En abril morre o ghato no cubil.
  • Mentras falas non comes.
  • Marzo marzán, pola mañán cara de risa e pola tarde cara de can.
  • En agosto, sol ha sido e sol posto.
  • Ceo pedrento, ou chuvia ou vento.
  • Páscoas molladas, anadas dobradas.
  • Vento do norte e agua da ría, carallada para todo o día.
  • Leste na ría, norte na costa.
  • Ceo escamento, ou chuvia ou vento.
  • Sol con barbas, viento o aguas.
  • Rubias á Franqueira, vellas á borralleira; rubias ó mar, vellas a sollar.
  • Morra o gato, morra farto.
  • Sol barbado, vento ou mollado.
  • Por San Matías, andan as noites á porfia cos días.
  • En maio que beba o boi no agrio, antes no principio que no acabo.
  • Cada labrego sabe onde garda os bois.
  • En maio aínda a vella queima o tallo.
  • Por San Xoán a sardiña molla o pan.
  • Dios nos aparte do polvo de maio e da lama de aghosto.
  • Auga en marzo, pan todo o ano.
  • Entre santos e natal, ou ben chover ou ben nevar.
  • Sol de néboa, polo día pega.
  • Quen moito escolle mal acerta.
  • Se os burros ornean moito, non saldrás enxoito.
  • Cando chove en febreiro todo o ano é temporeiro.
  • Nenas de Castro-Lodeiro, deijá pasa-l-as d’Ulla, con ferreiñas e pandeiro.
  • Non hai atallo sen traballo.
  • San Benitiño de Cova de Lobo, hed ‘ir alá, miña nai, si non, morro.
  • Cando marzo maiea, maio marcea.
  • Gato no lar, tempo a cambiar.
  • Auga de outono, mata ao seu dono.
  • Miña Virxe d’Aguas Santas, ten n’as calleras na fonte, para beber os romeiros, que vén casados do monte.
  • Marzo ventoso, abril chuvioso, maio louro, san Juan claro valen máis que o boi e o carro.
  • Cando marzo trona, ben pra a borrachona.
  • Néboa na boca da ría, norte forte noutro día.
  • Cando xía pola Nosa Señora de marzo, xiará todo o ano.
  • Con norte fuerte ronca a Lanzada, pronto virá a recalmada.
  • Cobras en marzo, neve en abril.
  • Si en xulio non vén treboada, haberá mala anada.
  • Gomada de marzo, non vai ao cabazo.
  • Cando chove no san Xoán, tolle o viño e non dá pan.
  • Por Pascuas de Resurrección tres cousas non teñen sazón: sardiñas saladas, castañas asadas e predicación.
  • Marzo marzola, trebón e raiola.
  • Hay de todo n’a Mariña, a mazá e mai l-a pera, hay de todo n’a Mariña, tamen hay a bona neña.
  • Arco da vella á mañanciña, prepara a capotiña.
  • Marzo pardo, señal de bo ano.
  • Ventos nas illas Ons, malos son.
  • Poda en marzo, vendima no regazo.
  • Carapucho no Farelo, auga no pelo.
  • Quen salíu ben de marzo, ben salirá de maio.
  • Ata o corenta de maio, non te quites o saio.
  • Frebeiro, fervoso.
  • Ceu empedrado, chuvia no tellado.
  • Santa Tecla tem capelo, venta logo ou chove cedo.

ETIQUETADO EN:

Si te ha gustado ¡Compártelo!



Síguenos en las redes para no perderte ninguna publicación



¿Qué es un refrán?

Un refrán es un frase de origen popular repetida tradicionalmente de forma invariable, en la cual se expresa un pensamiento moral, un consejo o una enseñanza, particularmente la que está estructurada en verso y rima en asonancia o consonancia.


Aviso legalPrivacidad Política de cookies – Copyright © 2024. Todos los derechos reservadosContacto